apneus 2

Dokter keek met extended appelboor en extended lampje in mijn hoofd. Ik lag intussen lekker te slapen. Toen ik wakker werd en de verpleegster mij inmiddels had verwend met een tosti ham-kaas en twee dubbele espresso’s schoof dokter aan bij het bed. Tongbeen, ja, dat is de obstructie (ik begin al te wennen aan de woorden; de achterkant van de tong zit dus in de weg). Tja, wat doe je d’r aan. Als je ouder wordt gaat alles een beetje hangen. Het tongbeen ook. Dokter zal een brief schrijven aan andere dokter. En dan moet ik een afspraak maken met andere dokter.

Zo gezegd zo gedaan. Gisteren bij andere dokter. Sjoerd mee. Twee opties, zegt dok: een beugel of een omgekeerde stofzuiger (dat zei hij helemaal niet, maar ik vertaal het alvast). De beugel wordt op je gebit geschroefd en bezorgt je kaakproblemen. De stofzuiger staat naast je bed, met de slang op je neus. Dat wordt het dan maar. Kamertje verder kreeg ik de stofzuiger uitgelegd en in een keurig tasje mee. Geen mens die het ziet als je ermee over straat loopt.

Afgelopen nacht was de eerste onder het nieuwe regime. Wel wennen, af en toe verslikte ik me. Praten lukt ook niet (probeer eens met windkracht 12 je mond open te doen). Maar het metertje gaf vanmorgen de ademstops aan. Een paar weken terug was dat 35, nu 3,5. Joepie! (plaatje: tongbeen van mammoet)

Reageren is niet mogelijk