Groenstrook snoeien. Takkenwerk. Frits met de kettingzaag, buurman en Sjoerd met de takkenschaar en de takkenzaag.  Ik coach Tammo. Die wil er voortdurend met zijn grote neus tussen, maar hij is niet echt een bijdrage aan het productieproces. Nu drentelt hij piepend en miepend langs de ramen. Ik ben natuurlijk een vréselijke baas, dat ik hem dit aandoe: binnenblijven als het buiten zo leuk is.

Alles slepen. De bulten worden groter en hoger. Waar komt het vandaan, zou je zeggen. Een boompje is een boompje. Maar als je hem tevoorschijn haalt, blijkt het een heleboel takken bij mekaar te zijn. En dat dan keer honderd. Of tweehonderd.

Maak er een houtwal van, zegt iemand. Dat worden enorme houtwallen, dan zie je geen tuin meer. Verhakselen, zegt een ander. Krijg die verhakselaar daar maar eens in. En uit. In de fik, zegt een derde. Op zeven meter van je huis?

Het wordt verhakselen. We halen een hekje neer, maken een pad en zo moet het maar. Michiel heeft een trekker met een grote hakselaar. Michiel gebeld, hij belt wel terug. Aan het eind van de middag is buurman naar huis, Frits hangt bezweet in een stoel, Sjoerd ook. De enige die er fris tussendoor huppelt is Tammo. Kampioen aandacht krijgen. Lekker nog even stoeien na al dat gesnoei. Als iedereen naar huis is en het eten op, rest tevredenheid. Takkenwerk is leuk!