Vraag jonge ouders waar ze het meest over praten… etiegoed en poeptiegoed. Drinktiegoedpiestiegoed. Sinds Tammo’s komst is mijn wereldbeeld op dat gebied aanzienlijk verrijkt.

Tammo is een druk en levendig hondje. Oplettend en aktief. Als hij het druk heeft (en dat is vaak, op een dag) dan heeft hij weinig trek. Een lekkere brok of een plakje worst kan hem dan weinig schelen. Spelen met andere hondjes of een speciale geur aan een plantenbak heeft op zo’n moment een veel hogere prioriteit.

Maar weinig eten zegt niet veel over het andere uiteinde van het hondenlijfje. Op weg naar de winkel moest hij poepen. Dat merk je, hij begint te draaien en zakt door zijn achterpoten. Mensch, wat veel! Dat paste niet in een zakje, dus nog maar één (ik was voorbereid). Op weg naar huis nog een keer. Zoveel voor zo’n klein beest. En toen, ja hoor, perste hij er op het stoepje bij de fietsenmaker nog een vierde zakje uit. Niet vol, maar alles bij elkaar wel een ongelooflijke hoop!

Tammo heeft nog niet gegeten.