hoe kan het gaan
Meer dan twee jaar geleden spraken we over ons plan: cultuur in Westernieland, leven op de Oelesprong. Hoe zorg je er voor dat ons huis weer gaat zingen na al die jaren van stilte. Afgelopen zondag werd het woord vlees. Tilman Gey speelde de sterren van de hemel op zijn prachtige klavecimbel, een replica uit 1991 van een instrument uit 1624. De regendruppels en de boomblaadjes kwamen mee naar beneden. Een prachtig programma. Langs Kerll, Sweelinck, Couperin, Frohberger, Rameau en Bach reisden we weer terug naar onszelf, Westernieland, 2011.
De kamer zat vol aandachtig publiek, overal vandaan: Delfzijl, Westernieland, Groningen, Amsterdam, you name it! Bij de borrel bleek ineens dat deze en die elkaar nog kenden en die en die samen op school hadden gezeten en zo rolde het een over het ander en gingen ze naar huis, anders dan ze gekomen waren.
Wij ruimden de glaasjes op, haalden Tammo van zijn logeeradres en zaten nog even na. Blij, tevreden en heel compleet.
Reageren is niet mogelijk