Mijn dag is goed –
mijn zonnebril van plastic doopt de bomen
het gras de stoepen en de deuren
in zachte transparante groene olie,
er kan mij niets gebeuren. – J.B. Charles

Wakker, de tuindeur open en een stap naar buiten. Zachte zoete najaarsgeuren vullen longen, hoofd en hart. Herfstvakantie bij opa en oma, weet je nog? Vroeg op en er uit en dingen doen, al wist je nog niet welke. Glanzende spinnenwebdraden in laag tegenlicht. Zelfgesneden brood, extra veel pruimenjam voor nog meer overdaad.

Tammo moet uit, en ik mag mee. Eerst een klein stukje, voor de ochtendplas. Daarna de grote ronde, langs de boerderijen. De daken kleuren roder dan anders. Het is stil. De dauw dringt een beetje door mijn schoenen heen. Een valkje jaagt een duif op. Op een hoop klei ligt een poes te zonnebaden. Tammo zoekt zijn tak, rent heen en weer en vindt hem niet. Blijft een beetje treuzelen en komt dan ineens in volle vaart naar me toe. Zijn nagels krassen over het betonpad. Mijn dag is goed.