Wonderlijk. Maandenlang is het huis grotendeels gesloten geweest. Buiten kon je niet zien wat er binnen gebeurde. Binnen had je geen uitzicht. In één dag is dat veranderd.

De ene buurvrouw na de andere buurman begint erover: het glas zit er in, hè? Groot hoor! Mooi hoor!

Wij, van binnenuit: we genieten volop van de ruimte, het licht en het uitzicht. Bovendien is het nu niet meer zo koud. De plafonds zitten op hun plek en de meeste kieren zijn dicht. Alleen daar waar het metselwerk aangeheeld moet worden kiert en tocht het nog. Af en toe loop ik nog rond met plukken steenwol, voor in de laatste gaten.

Ik leg een snoertje uit voor de kerstverlichting op de vloer. Van ver zie je die branden.