En wat als ik in Westernieland ben? Waar speelt het leven zich dan af? Als ik denk aan het huis, als ik denk aan de verbouwing? Inderdaad, in mijn hoofd.

Ik hoor, ik voel, ik ruik, ik proef. De geur van zaagsel of van pvc-lijm, de stem van de buurman, het gesnerp van de cirkelzaag. Het komt binnen in mijn hoofd en ik registreer het. Ik heb er mijn gedachten en gevoelens bij.

Osho zei al: de meeste mensen kijken niet met hun ogen, ze projecteren. Je zou je in een bioscoop om moeten draaien: niet op het scherm gebeurt het, maar in de projector. Niet in de buitenwereld maar in jezelf.

Is het nog te volgen? Later misschien weer meer.