wat een ruimte
Foto’s bij de post. Sibert stuurt af en toe wat op. Hij was de eerste hoofdmeester van de school, in 1961. Nu is hij 75. Hij leeft via dit blog mee met de verbouwing en schreef de afgelopen maanden zijn herinneringen aan Westernieland op (zie westernielandweb).
Elke keer verrassend om op de foto’s te zien hoe de kinderen, de meester, de school, de ouders, het dorp er uit zagen in de jaren ’60. Bijna altijd zwartwit, klein en met een stilte in het beeld die verademend is.
Deze keer de zuidoostkant van de school. Tekst achterop: de school is klaar, nu het huis nog! En kijk, het mozaïek zit al op de oostgevel. Dat wist ik nog niet. Het is dus opgeleverd bij de bouw, niet later aangebracht. Daarmee is het kunstwerk van Anno Smith nu dus gedateerd op 1961.
Op de voorgrond gras en tegels. Geen border, geen struikje, geen boom. Wat een ruimte! De school staat hoog op het gras. Rechts staan de woningen van het 1000-woningenplan 1950. Die stonden er toen een jaar of 10. Buurman Jan heeft er nog aan meegebouwd, als bouwvakker. Buurman Gerrit heeft er gewoond. Als jonge man kwam hij er niet voor in aanmerking, de huizen waren bedoeld voor mensen van buiten. Hij is naar het gemeentehuis geweest om ervoor te pleiten dat ook Westernielanders zo’n huis moesten kunnen huren. Met resultaat.
Toen we de school kochten stonden bijna alle 18 huizen leeg en werden ze afgebroken. Twee laatste bewoners staken over naar de nieuwbouw: twee-onder-een-kap. Gerrit en Jan zijn nu 80 en volgen de verbouwing op de voet.
Reageren is niet mogelijk